Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

16 μέρες ακόμα*

Χριστούγεννα!!!
Χριστούγεννααααα!!!! Αγκαλιές, φιλιά, αγαπημένα πρόσωπα, χαρούμενες στιγμές, φωτάκια, μελομακάρονα, ύπνος, κι.......


ΕΣΥ!!! 




Χαμογέλα μου κι όλα θα πάνε καλά....
Σ'αγαπώ!!
*τα δικά μας....!

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

*Κι από αύριο.....

......ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ!!! Ο δικός μου μήνας.... Η αντίστροφη μέτρησε ξεκινά, και μπορώ να πω πως η μελαγχολία είναι το συναίσθημα που με διακατέχει τις τελευταίες μέρες... Κάποια πράγματα φτάνουν στο τέλος τους...Και τι έμεινε τελικά?? Οι αναμνήσεις... Μα τόσες πολλές από κάθε στιγμή...! Άσχημες, όμορφες....  Κι έμεινες κι εσύ! Που μου θυμίζεις συνεχώς πόσο όμορφη είναι η ζωή μας... Άκουσες τι είπα?? Η ΖΩΗ ΜΑΣ...!!  


*Ο Δεκέμβρης μπαίνει, τα Χριστούγεννα έρχονται, κι εσύ συνεχίζεις -παρ'όλες τις δυσκολίες- να κλέβεις τη καρδιά, τη ζωή, τα όνειρά μου.... 








Και ναι!! Όσο περνάει ο καιρός
διαπιστώνω πως όλα όσα αγαπάω
αρχίζουν από Δ*

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Τελευταία φορά?? τσου!

*Μα πόσες φορές το έχω πει?? Πόσες φορές έχω πει ότι δεν πρόκειται να ξαναπάρω τηλέφωνο?? Πόσες φορές έχω πει ότι δεν πρόκειται να ξαναστείλω μήνυμα????          Α Μ Ε Τ Ρ Η Τ Ε Σ.... Μα δεν το κάνω ποτέ.... Με είπες επίμονη! Και ναι, είμαι! Και δεν μετανιώνω λεπτό! Είμαι επίμονη, γιατί απλά θέλω να σ'έχω... Θέλω να σ'έχω στη ζωή μου, στη καθημερινότητά μου...! Μα πόσο ευτυχισμένη με κάνει ένα σου χαμόγελο.... Είμαι αισιόδοξη! Ή μάλλον καλύτερα, ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ αισιόδοξη! Ξέρω, πως θα'ρθουν καλύτερες μέρες για μας.... Το νιώθω! Μας αξίζει άλλωστε.... Μας αξίζει το δικό μας ΜΕΤΑ.....



"μπερδεύτηκε το αύριο με το χθες
ό,τι κι αν λες, το ίδιο θα συμβαίνει στη ζωή μου..."






***έχω καιρό να γράψω, μα τρέχω
τρέχω, τρέχω, τρέχω...
Κι ακόμα δεν έχω δει τίποτα..
~~~~~>Κ*   Μην μου στεναχωριέσαι 
κοριτσάκι μου... Όλα θα πάνε καλά.. 
Όλα... Μονο να γελάς.. Και
να προσέχεις τον εαυτό σου!

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ως εδώ!






















Αν δεν είχα γίνει έτσι, 
τίποτα δεν θα'χα αντέξει...
δεν θα'μενα εδώ
δεν θα'μουν εδώ....
αν δεν σ'αγαπούσα τόσο
δεν θα προσπαθούσα τόσο
δεν θα'μενα εδώ
δεν θα'μουν εδώ...
ΜΑ ΩΣ ΕΔΩ....

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Κατάντια..

Σε κλοιό διαδηλωτών η μαθητική παρέλαση στην Αθήνα, με την αστυνομία να αποκλείει την πρόσβαση στο χώρο απέναντι από την εξέδρα των επισήμων.
Η μπάντα του Δήμου Αθηναίων παρέλασε με μαύρες κορδέλες στα μουσικά όργανα. Πολλοί μαθητές φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια, ενώ δεν γύρισαν το κεφάλι προς την εξέδρα των επισήμων.
Ομάδες διαδηλωτών, φώναξαν συνθήματα κατά της κυβέρνησης και ιδιαίτερα κατά της υπουργού Αννας Διαμαντοπούλου.
Αρκετοί μαθητές δεν γύρισαν το κεφάλι δεξιά όταν πέρασαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων, ενώ και η μπάντα του Δήμου Αθηναίων φόραγε μαύρα περιβραχιόνια.
Ως αποτέλεσμα, όπως διεμήνυσε και σήμερα ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, επαναλαμβάνοντας τη χθεσινή του προειδοποίηση, τα μέλη της μπάντας θα περάσουν την Δευτέρα από πειθαρχικό συμβούλιο με την απειλή της απόλυσης.
Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στη «Μεγάλη Βρετανία», καθώς η πλατεία Συντάγματος, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν αποκλεισμένη από δυνάμεις των ΜΑΤ, κάγκελα και αστυνομικές κλούβες.
Αλλοι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα και πετούσαν αυγά και ποτήρια με καφέ. Ταυτόχρονα, περίπου είκοσι άτομα κινήθηκαν πεζή στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης κρατώντας πανό που έγραφε «Όχι μια ζωή».



Πηγή:in.gr










Μα γιατί??? Γιατί???? Γιατί??????

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

μικρέ μου πρίγκιπα:)









*για τον έρωτά μου...
σ'ευχαριστώ που είσαι κοντά μου... κι ας σου φωνάζω συνέχεια για το καλό σου...
σ'αγαπάω αδερφάκι μου:)

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

*Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριάκες τα βράδια....

Κυριακή βράδυ..... Χαζεύοντας τη βροχή, σκέφτομαι ξανά και ξανά τα λόγια σου.... Με κάνουν ευτυχισμένη αυτά τα λόγια... Όταν σου είπα πως η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει, το εννοούσα! Χτυπάει τόσο δυνατά σε κάθε κοίταγμά σου.. Σε κάθε άκουσμα της φωνής σου.. Σε κάθε χάδι σου.. Σε κάθε φιλί σου.. Σε κάθε αγκαλιά σου.. Αχ και να'ξερες πόσο ανάγκη έχω αυτή την αγκαλιά.. Εκεί ξέρω πως κανείς δεν θα με πειράξει, κανείς δεν θα μου κάνει κακό.. Θέλω να μείνω εκεί για πάντα.... Για πάντα!!


***Έξω μυρίζει κρύο.. Ο χειμώνας μπήκε για τα καλά.. Ο δικός μας, γλυκός χειμώνα ήρθε.......




"Δεν θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια...........................





















Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

μια βροχερή μέρα....

Απ'το πρωί έκανε κρύο... Μουντός καιρός.. Μελαγχολικός... Καιρός για ζεστή αγκαλιά, ζεστή σοκολάτα, και κούρνιασμα στο παράθυρο.. Να βλέπεις τη βροχή που πέφτει, και να θυμάσαι τις στιγμές της ζωής σου... Τις όμορφες, τις άσχημες, αυτές που έφυγαν και δεν θα ξανάρθουν.. Να σκέφτεσαι τα νέα δεδομένα της ζωή σου, και να χαίρεσαι γι'αυτά... Γιατί απλά σε γεμίζουν.. Σε κάνουν ευτυχισμένη, σε κάνουν να γελάς σε μία περίοδο που το έχεις τόσο ανάγκη... Αχ αυτή η βροχή... Σαν πολλά πολλά δάκρυα μοιάζει... Ίσως να είναι κιόλας.. Ποιος ξέρει??





Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

:/

Αγέρα να' σαι τιμωρός, να 'σαι και παιχνιδιάρης
Κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, να 'ρθεις να μου την πάρεις
Για να κοιτάει από ψηλά του κόσμου τη ραστώνη
Να ξεχαστεί σαν των βουνών το περσινό το χιόνι




απλά και μόνο, επειδή σ΄αρέσει:)

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

;)

...κι όλα μαγικά θα φτιάχνονται
όλα είναι μέσα στο μυαλό,
κι όταν όλα γύρω χάνονται, 
θα'μαι εκεί για σένα εγώ....;)






πάντα, πάντα, πάντα, πάντα...

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Γι'αυτούς που ήρθαν... Γι'αυτούς που έφυγαν... Και γι'αυτούς που είναι εδώ, και θα μείνουν.....

 Λένε πως ο κάθε άνθρωπος μπαίνει στη ζωή σου, κάτι για να σου πει... Άλλοι φεύγουν χωρίς καν να στο πουν, χωρίς καν να μάθεις το γιατί... Εκεί είναι που αναρωτιέσαι, και απλά δεν σου απαντάει κανείς... 'Υστερα από λίγο καιρό ανακαλύπτεις πως καλά έκαναν κι έφυγαν!!(κορίτσια λατρεμένα και ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ) Άλλοι έρχονται.. Μπαίνουν ξαφνικά στη ζωή σου προσπαθώντας να πετύχουν τους στόχους, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου.. Κι αν κάποιος προσπαθήσει να τους διώξει από κοντά σου, το πείσμα και το γλυκό σου χαμόγελο απλά τον απομακρύνει!!(Κύριε Ν*) 
Όσο λοιπόν κι αν περνάει ο καιρός, και μετανιώνεις για κάποια πράγματα, ευγνωμωνείς για κάποια άλλα, χαμογελάς για άλλα που τέλειωσαν μόνο και μόνο επειδή άρχισαν, ένα πράγμα σου μένει.. Να μη σταματήσεις να ελπίζεις.. Στο ότι αυτοί που έφυγαν για πάντα, κάτι πήραν από σένα.. Στο ότι αυτοί που μπήκαν τόσο ξαφνικά στη ζωή σου, απλά δεν πρόκειται να φύγουν..... ΠΟΤΕ!












Χρόνια πολλά μανούλα!!!!!






Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

12/9/11

Ξεκινήσαμε λοιπόν......... Ένα υπέροχο, υπέροχο όμως, καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του, και μια υπέροχη, υπέροχη όμως, σχολική χρονιά μόλις ξεκίνησε... Πολλά γέλια, πολλές γνώριμες φάτσες που είχα καιρό να δω, και όνειρα... Πολλάααααααα όνειρα... Καλή μας αρχή λοιπόοοον............ 


Προτελευταία στροφή του αγώνα.....ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ.......;) ;) ;)












όσο για σένα, σ'αγαπάω........

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

.........

Κάθε φορά που χαλάς μια ζωή,
ανθίζουν στους κάμπους
μυριάδες λουλούδια...
Κάθε φορά που σκοτώνεις,
σμίγουν δυο χείλη,
γεννιέται ένας έρωτας,
δένεται μια ζωή...


Ζωρζ Σαρή

πρωινές σκέψεις.. πρωινά όνειρα........

Έφτασε και το τέλος αυτής της εβδομάδας... Μια εβδομάδας τόσο κουραστικής μα συνάμα τόσο όμορφης... Πολύ το διάβασμα, πολύ το άγχος, πολύ το γέλιο, πολλά τα όνειρα... 3 μέρες ακόμα για την αρχή λίγο πριν το τέρμα... Κάτι μου λέει πως η χρονιά θα είναι δύσκολη.. Από πολλές απόψεις... Ένα είναι σίγουρο: ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ... Από τη μία μελαγχολώ.. Ξέρω πόσο πολύ θα μου λείψουν όόόόλοι αυτοί που αποτελούσαν τη ζωή μου για πολλά χρόνια, ξέρω πόσο πολύ θα μου λείψουν όόόόλα αυτά που αποτελούσαν τη καθημερινότητα μου για πολλά χρόνια... Από την αλλή σκέφτομαι πως το όνειρο δεν θα αργήσει να γινει πραγματικότητα... 


Τι τα σκέφτομαι όλα αυτά τώρα.. Έχω μπροστά μου χρόνο...!! Άπλετο χρόνο...........




Κι έτσι για να ξεκινήσει καλά η μέρα...






Πολλές πολλές όμορφες και χαμογελαστές καλημέρες....:) :) :) :)



Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

όμορφη μέρα :)

.....βλέποντας όμορφα όνειρα, ξεκινάει και η μέρα σου καλά...






ελπίζοντας πως τα όνειρα θα γίνουν πραγματικότητα..... ελπίζοντας!!!! 










                                                                                                                                   λένε πως κάθε όνειρο γίνεται πραγματικότητα αν πραγματικά
το θες και το πιστεύεις.....
κι αν το δικό μου όνειρο είναι στα χέρια 
κάποιου άλλου???
εκεί τι γίνεται???
σ'αγαπώ...κρυφά μέσα μου....

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

;)

Ενα σημείο έχει τη δική του οντότητα.
Δύο σημεία ενώνονται από μια ευθεία,
τα προβλήματα αρχίζουν στα τρια σημεία
γιατί στη γεωμετρία του έρωτα δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο εξαιρέσεις.
... κι όσο περισσότερα σημεία προσθέτεις,
τόσο πιο περίεργα γίνονται τα σχήματα που
δημιουργούνται. Κι αν μερικές φορές αισθάνεσαι
απλά ένα σημείο σ'ένα πολύπλοκο σχήμα που δεν
μπορείς ακόμα ν'αντιληφθείς, είναι ο δικός σου
χάρακας που τραβάει τις γραμμές. 

Κ*



εεεεεεπ..... σε σένα που μέσα απ'τις σκέψεις σου, με κάνεις να μαθαίνω τόοοοσα πολλά....


ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ...
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ..................







Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

ό,τι δεν σε σκοτώνει.......

          Σε κάθε δυσκολία σου, απλά χαμογέλα.... Βάλε εκείνο το μαγικό, γλυκό, υπέροχο χαμόγελό σου και μη το βγάλεις ούτε στιγμή... Είναι μπόρα και θα περάσει!!! Θα έρθουν και πάλι εκείνες οι ηλιόλουστες μέρες που θέλεις να ζεις το κάθε δευτερόλεπτο που απλόχερα σου προσφέρεται...! Γιατί απλά η ζωή αυτό ειναι... μοναδικά δευτερόλεπτα.. το ένα διαφορετικό απ'το άλλο... και το ένα μαγικότερο απ'το άλλο....!! 


ΧΑΜΟΓΕΛΑ και θυμήσου... Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό...








σε μένα.....!

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Dream...*



"Κι εγώ περιμένω τον πρίγκιπα... Αυτόν που θα έρθει με το άσπρο του άλογο, θα μου δώσει ένα γλυκό φιλί, και θα μείνω μαζί του για πάντα..", μου είπε ένα κοριτσάκι πριν λίγο καιρό..!! Mου θύμησε τα λόγια μου.. Λόγια που κι εγώ έλεγα στην ηλικία της.. Καλώς ή κακώς μεγάλωσα! Και σταμάτησα να πιστεύω στον πρίγκιπα με το άσπρο του άλογο... σταμάτησα να πιστεύω στα αληθινά γλυκά φιλιά... σταμάτησα να πιστεύω στο πάντα!! Και πράγματι, το τελευταίο μου πήρε καιρό, απλά και μόνο γιατί δεν ήθελα να πιστέψω πως δεν υπάρχει! Κι όταν το συνηδειτοποίησα πόνεσα... Κι ίσως ακόμα πονάω λίγο τα βράδια, που σκέφτομαι κι εγώ το πρίγκιπα με το άσπρο του άλογο, τα γλυκά φιλιά, και το πάντα που ίσως να μη ζήσω ποτέ....! 




στον δικό μου πρίγκιπα......

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

....τα ήσυχα βράδια, θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που θα'σαι μέσα κι εσύ....

      Ακόμα κι αν φύγεις για τον γύρο του κόσμου, θα΄σαι πάντα δικός μου, θα'μαστε πάντα μάζι.... Και δεν θα μου λείπεις γιατί θα'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθει.. Τα ήσυχα βράδια, που η Αθήνα θα ανάβει, σα μεγάλο καράβι που θα'σαι μέσα κι εσύ.. και δεν θα σου λείπω γιατί θα'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθει... Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου, θα'σαι πάντα δικός μου, θα'μαστε πάντα μαζί, και δεν θα μου λείπεις  γιατί  θα'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθεί....Τα ήσυχα βράδια, θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που θα'σαι μέσα κι εσύ... Και δεν θα σου λείπω, για θα'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερημου που θα σ'ακολουθεί...





















Εγώ, εσύ......και η μαγεία της διαφορετικότητάς μας!!

     Κάθε μέρα συναναστρέφομαι με ανθρώπους... Άλλοτε με χαρούμενους, άλλοτε με ξεχωριστούς, άλλοτε με σκυθρωπούς, άλλοτε με προβληματισμένους, άλλοτε με ξέγνοιαστους.... Μα όλοι τους είναι τόσο διαφορετικοί... Η διαφορετικότητα, λοιπόν, είναι αυτή που αποτελεί τη κοινωνία! Η διαφορετικότητα του κάθε άνθρωπου συνοδεύει τη μαγεία του! Τη μαγεία που απαιτεί η εποχή μας.... Κάποτε ρωτήθηκα τί είναι αυτό το οποίο μου κάνει εντύπωση τη σήμερον ημέρα! Κι απάντησα αυτό....... Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.. Όχι μόνο στην εξωτερική του παρουσία.. Αλλά και στο μέσα του! Ποτέ κανείς δεν υπήρξε ίδιος με κάποιον άλλον...Κι ίσως αυτό είναι το μυστικό!!!!!!!! Το μυστικό για μια συγκροτημένη εποχή......... 










Στη μανούλα μου, που μου έδωσε την ιδέα!

γράμμα....

Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαϊδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει αέρας
Να΄χω το νου μου αδειανό
Να΄χω και πρίμο τον καιρό

Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε ετσι αδιάφορα

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιός ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια..............................................................

/θέλει μαγκιά...ΤΕΛΟΣ!








Θέλει μαγκιά για ν΄αρνηθείς
της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις
εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς
σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου δεν διαθέτεις απ΄αυτό <3 <3 <3




Εσύ, που απλά μ'αντέχεις....

Ένας χρόνος πίσω... Σεπτέμβρης του '10... Πρώτη μέρα στη 'Α Λυκείου.... Άγνωστη μεταξύ αγνώστων...Με είδες με πλησίασες και μου είπες: ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ... Και κάπως έτσι έγινε... Θυμάμαι άκομα τις μεγάααααλες αγκαλιές όταν έκανε κρύο.... Θυμάμαι ακόμα τα λόγια σου όταν εκείνος με σκότωνε κάθε μέρα και πιο πολύ.... Θυμάμαι ακόμα τα όνειρα που κάναμε τότε, σε έκεινο το θρανίο.. Που εμείς είχαμε αφήσει τα σημάδια μας!! Θυμάσαι??? Τα όνειρα για κοινή φοιτητική ζωή... Για κοινό μέλλον.... Για κοινή πορεία... Όσα ευχαριστώ κι αν σου πω, θα είναι λίγα.... Ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου όταν πραγματικά σε χρειάζομαι... Ευχαριστώ που καταλαβαίνεις τι έχω στο μυάλο μου πριν καν το πω.. Ευχαριστώ που ανέχεσαι τη γκρίνια μου... Ευχαριστώ που απλά μαζί σου ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ ΠΟΥ ΜΆΓΑΠΑΣ.... Όπως κι εγώ!!!!




σ'αγαπάω μικρή μου lacta..........................

Γέλααααα*

Μία τόοοοοσο όμορφη λέξη.... που κρύβει τόοοοοσα πολλά μέσα της.... ΓΕΛΑ!!! Ακόμα κι όταν όλα πάνε απ'το κακό στο χειρότερο... Ακόμα κι όταν έσυ δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου... Ακόμα κι όταν οι δύσκολες καταστάσεις σου χτυπούν τη πόρτα η μία μετά την άλλη, εσύ γέλα... Εκτός από το ότι είναι η καλύτερη εκδίκηση για όσους δεν σε θέλουν καλά, κάνεις και κάποιους άλλους ευτυχισμένους... Μη το βάζεις κάτω.. Όλα θα περάσουν.. Σκέψου τι είπαμε πριν λίγο.. Όταν τελειώνει κάτι, κάτι άλλο αρχίζει με τους καλύτερους οιωνούς..! ΑΠΛΑ ΕΣΥ, ΓΕΛΑ!!! Κι εγώ είμαι εδώ.........






Σε σένα κυρία Μ*...που το βάζεις εύκολα κάτω....
ΓΕΛΑ!!!!!! 

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Θα είμαι εκεί:)

Θα είμαι εκεί στις πιο κρυφές διαδρομές σου, θα είμαι εκεί... 
Θα είμαι εκεί μικρές ρογμές απ'τις στιγμἐς σου, θα είμαι εκεί..
Στη καθημερινότητα σου, σκόνη απ'τα αστέρια στα μαλλιά σου, θα είμαι εκεί..
Κι ας λες πως θες να μ'αποφύγεις, στα αδιέξοδα που καταλήγεις θα είμαι εκεί..
Στα τόσα έξοδα του μήνα, λιμάνι μέσα στην Αθήνα θα είμαι εκεί..
Θα είμαι εκεί αόρατος δεν θα με βλέπεις, θα είμαι εκεί...
Θα είμαι εκεί στα ασήμαντα που παραβλέπεις θα είμαι εκεί..
Θα σ'αγκαλιάζω δίχως χέρια, φεγγάρι μες στα μεσημέρια, θα είμαι εκεί..
Όταν θα βγαίνεις μ'άλλους τύπους, μεσ στης καρδούλας σου τους χτύπους θα είμαι εκεί.. 
Στα τὀσα έξοδα του μήνα, λιμάνι μέσα στην Αθήνα θα είμαι εκεί...








στάσου λίγο..



Για στάσου λίγο τι φοβάσαι
παλιές αγάπες μην κοιτάς
το παρελθόν σου σε τρομάζει
μα εγώ είμαι εδώ για να γελάς
μπορείς να κλάψεις και αν θες
για αυτά που χάσαμε οι δυο μας
όταν μαλώνουμε λεπίδες οι στιγμές
μέτρα στιγμές στο θανατό μας
Δύο αντίθετες φωνές
συγκρουόμαστε μεσ' στο θυμό μας
μα σ' αγαπώ και μ' αγαπάς
και έτσι κυλάει το όνειρο μας .................


Θα'ρθουν στιγμές.....


ίσως....

Καθετι σημαντικό, καθετι μεγάλο βρίσκεται κρυμμένο σε μικρά και άσημα μέρη... Κι αν ποτέ σου το ανακαλύψεις σου διαμορφώνει τη ζωή με βάσει τα δικά του δεδομένα, παίρνει μορφή στις καθημερινές σου στιγμές και στα κρυφά σου όνειρα.. Κι ύστερα πάλι, απροειδοποίητα χάνεται και κρύβεται... Τότε, το μόνο που σου μένει είναι να συνεχίσεις και να προχωρήσεις μπροστά, με μια αμυδρή ελπίδα να φέγγει κάπου μέσα σου, και να σου ψιθυρίζει πως όλα αυτά που έχασες, ίσως μια μέρα γυρίσουν πίσω...

τελική ευθεία:)

Γνωρίζοντας ότι τα επόμενα δύο χρόνια της ζωής μου θα είναι γεμάτα άγχος, εντάσεις, σκληρή δουλειά,  αμφιβολίες, μα και όμορφες στιγμές γεμάτες γέλιο, χαρά, συγκινήσεις, πρέπει να πω πως η ζωή είναι ένας στόχος... Για άλλους χαμηλός, για άλλους υψηλότερος! 


....γιατί όσο δύσκολος είναι ο στίβος που λέγεται ζωή, με καλή διάθεση, χαρά και χαμόγελα, περνιέται γρήγορα.. και η τελική ευθεία δεν αργεί να φανεί... ;)

όλα, για κάποιο λόγο γίνονται....

Άλλοι έρχονται.. Άλλοι φεύγουν... Με κυρίαρχο στόχο τους, να περάσουν κάτι στη δική σου ζωή.. Είτε καλό, είτε κακό... Υποσχέσεις που ίσως ξεχαστούν, όνειρα που ίσως μείνουν όνειρα, καταστάσεις -δύσκολες και εύκολες- που κάποια στιγμή θα περάσουν... Κι όλα αυτά γιατί, η ζωή είναι ενα παιχνίδι....