*Κι από αύριο.....

......ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ!!! Ο δικός μου μήνας.... Η αντίστροφη μέτρησε ξεκινά, και μπορώ να πω πως η μελαγχολία είναι το συναίσθημα που με διακατέχει τις τελευταίες μέρες... Κάποια πράγματα φτάνουν στο τέλος τους...Και τι έμεινε τελικά?? Οι αναμνήσεις... Μα τόσες πολλές από κάθε στιγμή...! Άσχημες, όμορφες....  Κι έμεινες κι εσύ! Που μου θυμίζεις συνεχώς πόσο όμορφη είναι η ζωή μας... Άκουσες τι είπα?? Η ΖΩΗ ΜΑΣ...!!  


*Ο Δεκέμβρης μπαίνει, τα Χριστούγεννα έρχονται, κι εσύ συνεχίζεις -παρ'όλες τις δυσκολίες- να κλέβεις τη καρδιά, τη ζωή, τα όνειρά μου.... 

Και ναι!! Όσο περνάει ο καιρός

διαπιστώνω πως όλα όσα αγαπάω

αρχίζουν από Δ*

Τελευταία φορά?? τσου!

*Μα πόσες φορές το έχω πει?? Πόσες φορές έχω πει ότι δεν πρόκειται να ξαναπάρω τηλέφωνο?? Πόσες φορές έχω πει ότι δεν πρόκειται να ξαναστείλω μήνυμα????          Α Μ Ε Τ Ρ Η Τ Ε Σ.... Μα δεν το κάνω ποτέ.... Με είπες επίμονη! Και ναι, είμαι! Και δεν μετανιώνω λεπτό! Είμαι επίμονη, γιατί απλά θέλω να σ'έχω... Θέλω να σ'έχω στη ζωή μου, στη καθημερινότητά μου...! Μα πόσο ευτυχισμένη με κάνει ένα σου χαμόγελο.... Είμαι αισιόδοξη! Ή μάλλον καλύτερα, ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ αισιόδοξη! Ξέρω, πως θα'ρθουν καλύτερες μέρες για μας.... Το νιώθω! Μας αξίζει άλλωστε.... Μας αξίζει το δικό μας ΜΕΤΑ.....

"μπερδεύτηκε το αύριο με το χθες

ό,τι κι αν λες, το ίδιο θα συμβαίνει στη ζωή μου..."

***έχω καιρό να γράψω, μα τρέχω

τρέχω, τρέχω, τρέχω...

Κι ακόμα δεν έχω δει τίποτα..

~~~~~>Κ*   Μην μου στεναχωριέσαι 

κοριτσάκι μου... Όλα θα πάνε καλά.. 

Όλα... Μονο να γελάς.. Και

να προσέχεις τον εαυτό σου!

Ως εδώ!

Αν δεν είχα γίνει έτσι, 
τίποτα δεν θα'χα αντέξει...
δεν θα'μενα εδώ
δεν θα'μουν εδώ....
αν δεν σ'αγαπούσα τόσο
δεν θα προσπαθούσα τόσο
δεν θα'μενα εδώ
δεν θα'μουν εδώ...
ΜΑ ΩΣ ΕΔΩ....