Γ.Β

Μου παραπονέθηκες χθες.. Και στεναχωρήθηκα η αλήθεια! Είπα λοιπόν, να αναφέρω κάποια μικρά μα τόσο σημαντικά για μένα... Μόνο και μόνο, για να χαμογελάσεις.. Κι ας σου κάνω τη ζωή δύσκολη! Μα θυμάσαι τη πρώτη μας επαφή; Εσύ με το σγουρό, όλο τρέλα μαλλί σου, ζώντας σε μια άλλη διάσταση, χωρίς να έχεις απόλυτη επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο! Μα αυτό αγάπησα σε σένα! Τη τρέλα σου και την αυθεντικότητά σου! Το γεγονός ότι λες τα πράγματα έτσι όπως είναι... Ήσουν -και είσαι- εδώ για μια αγκαλιά, στις δύσκολες στιγμές! Τότε που μ' έχανα και τώρα που προσπαθώ να με βρω ξανά! Και θα με βρω, γιατί εσύ είσαι εδώ! "Είμαι καλά, Ιωάννα!" Το πίστεψα όσο ποτέ άλλοτε! Αλήθεια! Το ένιωσα, σε ένιωσα! Θυμάσαι τι σου είχα πει τότε; Πρόσεξε μόνο μη χάσεις τη Γεωργία! Και με άκουσες! Όχι μόνο δεν την έχασες, αλλά στάθηκες στα πόδια σου και πάτησες τόσο γερά κάτω που κανένας, ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ, δεν θα σε ρίξει! Κι αν σε ρίξει, εγώ εδώ θα είμαι! Για να σε σηκώσω πάλι! Θα μείνω δίπλα σου, για να σε τυραννάω όλο και πιο πολύ! Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τη γκρίνια σου! Ίσως είναι η πρώτη φορά που σου μιλάω τόσο ανοιχτά! Μα το είχα ανάγκη!!
Α! Σ' ευχαριστώ για χθες! Για σήμερα.... Για αύριο.... Για το υπόλοιπο της κοινής μας ζωής! Γιατί ό,τι κι αν γίνει, όποια τροπή κι αν πάρουν τα πράγματα, η ζωή μας θα είναι ΚΟΙΝΗ!