Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

17!

Κι αν όλα τ'άλλαζα, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα άλλαζα τη διαδρομή!
Περνάνε τα χρόνια, μεγαλώνω... Μαθαίνω... Αλλάζω... Πληγώνω... Πληγώνομαι... Αγαπάω.... Αγαπιέμαι... Ερωτεύομαι... Και με ερωτεύονται.... Η χρονιά που έφυγε μου έμαθε τόσα πολλά! Μα αυτό που μου έμεινε, είναι ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ! Μου έμαθε εκείνος πως το παν στη ζωή μας, είναι να είμαστε ο εαυτός μας... Έμαθα να λεω "ΟΧΙ"! Πόσο σημαντικό, Θεέ μου! Έμαθα να δίνω, χωρίς να περιμένω να πάρω! Έμαθα να πονάω, και να χαίρομαι, διοτί κι αυτό είναι μέρος της ζωής μας και πρέπει να το ζούμε, όπως λέει και εκείνος! Έμαθα να λέω λόγια που ξέρω πως θα κάνω πράξη! Έμαθα, έμαθα, έμαθα, έμαθα..... Έμαθα να είμαι ΕΓΩ!
Θέλω να μοιράσω πολλά φιλιά και πολλές αγκαλιές σε εκείνον! Που απ'αυτόν έμαθα...
Θέλω να πω συγγνώμη σε ανθρώπους που πόνεσα, μα δεν μου κράτησαν κακία... 
Θέλω να πω ευχαριστώ στις νεράιδες μου που είναι εδώ.. Και θα είναι.. 

*να με χαίρεστε, λοιπόν! 



~Μα ναι! Για ακόμα μία φορά
με συγκινήσατε τόσο μα τόσο πολύ!
~~Όσο για σένα! Το φιλί σου και η αγκαλιά
σου ήταν το ωραιότερο δώρο που μου έχουν
κάνει ποτέ! Σ'αγαπάω, και σ'ευχαριστώ  ΓΙΑ ΟΛΑ! 

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4.5.12

    να σε χαιρόμαστε....να μην αποβάλλεις αυτό το υπέροχο χαμόγελο που έχεις....εγώ θα είμαι εδώ και θα σε αγαπάω, για να με αγαπάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

γλυκά χαμόγελα....